Park

Złapałam go za rękę i pociągnęłam w kierunku parku. Zawsze lubiłam przebywać wśród drzew i roślin, więc perspektywa spędzenia w parku trochę czasu bardzo mi odpowiadała.
- A ty ile masz lat? Nie powiedziałeś mi. - Skinęłam głową jakiejś starszej pani, która uśmiechnęła się do mnie uprzejmie.

Zaśmiałem się kiedy dziewczyna pociągnęła mnie za rękę w stronę parku.
- Serio chcesz wiedzieć? - udałem, że mnie to przeraża robiąc wielkie oczy. - Prawie 22. - zaśmiałem się lekko.

Kiwnęłam głową, kiedy spytał mnie czy na pewno chcę wiedzieć i zaśmiałam się z jego miny.
- Pięć lat różnicy... Nie tak źle. - Uśmiechnęłam się, dając mu kuksańca w żebro. - Wyglądasz zresztą na mniej. - Skręciłam i prawie wpadło na mnie jakieś dziecko. Cofnęłam się gwałtownie, a one roześmiane pobiegło dalej. Spojrzałam rozbawiona na Drewa z miną typu "Co to było?".

Zaśmiałem się widząc jej minę kiedy jakieś dziecko prawie na nią wpadło. Omal nie wywaliłem się na ziemię. Aż zabolał mnie brzuch. Normalnie jej mina była nie do opisania.
- Nie mam pojęcia co to było, ale było cholernie śmieszne! - odparłem. - A tak w ogóle. Pięć lat.. No może i nie tak dużo. Zresztą podobno to tylko liczba. - dodałem wzruszając ramionami i chowając ręce w kieszenie.

- Ci dam śmieszne. - Pogroziłam mu palcem, śmiejąc się. - Też się umiem bić. - Zacisnęłam dłonie w pięści i delikatnie go uderzyłam kilka razy w ramię, wydając przy tym różne odgłosy. - Masz problem? Hę? Masz problem? - spytałam zmutowanym głosem, udając mężczyznę.

Widząc jej poczynania zacząłem się śmiać jak opętany.
- Serio? Czy ty mnie właśnie drapiesz? - zapytałem zwijając się ze śmiechu na środku alejki.

- Mam cię teraz podrapać? - Zaśmiałam się i podrapałam go po plecach, co nie było łatwe, bo ciągle się wiercił ze śmiechu. - No, merdaj ogonkiem. - Parsknęłam śmiechem, trzymając się za brzuch i nie mogąc złapać oddechu.

Napad śmiechu kiedy Evelyn zaczęła drapać mnie po plecach. Myślałem, że zaraz serio będę leżał w tej trawie i się tarzał, ale ze śmiechu!
- Nie ma szans. Nie będę ci merdał ogonem bo go nie mam. - zaśmiałem się jak głupi. Odwróciłem się i chwyciłem ją za rękę odwracając tak, że zacząłem ją gilgotać. - Zemszczę się.

Drew zaczął mnie gilgotać, a ja próbowałam mu się wyrwać, jeszcze głośniej się śmiejąc.
- Lu... Lu... Ludzie... S-się g-gapią!!! - wysapałam przez śmiech, próbując również go gilgotać, ale mi nie wychodziło. Nie miałam władzy nad swoimi rękami.

- No i co z tego? - zapytałem śmiejąc się razem z nią. - Ej tak w ogóle zaczyna robić się ciemno a my tak w parku jakieś 40 minut drogi autobusem od domu. - dodałem nadal się śmiejąc.

Przestałam się śmiać i spojrzałam na niego z udawanym przerażeniem na twarzy.
- To co robimy? - wyszeptałam, starając się powstrzymać śmiech.
Zdecydowanie dzisiaj miałam dobry humor. Czułam się wyśmienicie i wątpię by coś mogło zepsuć ten dzień.

Wybuchnąłem śmiechem ponownie tego dnia patrząc na jej minę.
- No nie wiem. Kurde ktoś nas zabije! - odparłem nadal się śmiejąc. - Musimy uciekać..! - krzyknąłem ciągle brechtając z sytuacji, która miała obecnie miejsce.

Uciszyłam go, przykładając palec do ust i nasłuchując.
- Słyszysz? - Nadal się śmiał, przez co trudniej mi było się skupić w zachowaniu powagi. - Jakiś cichutki głosik mówi za tobą: "Chodźcie do mnie. To ja, Ławka. Możecie się na mnie przespać". - Znowu wybuchłam śmiechem choć próbowałam się kontrolować.

Odwróciłem się patrząc na ławkę.
- Wiesz.. w sumie jest całkiem seksowna. Chyba skorzystam z jej zaproszenia. - odparłem odwracając się w stronę Evelyn. - Nie sadzisz? - zapytałem wybuchając śmiechem. - Chcesz się przyłączyć czy wybierasz trawnik?

- Nie jestem lesbijką! - krzyknęłam z udawanym oburzeniem i położyłam się obok ławki. - Za to pan trawnik ma takie fajne wąsy... Trochę za dużo włosów na ciele, ale to nic. Ogolę go. - Ze śmiechem przewróciłam się na drugi bok, odwracając się do niego tyłem.

Zaśmiałem się i najciszej jak się dało podszedłem do niej. Leżała tyłem do mnie więc wziąłem ją na ręce przerzucając sobie przez ramię i ruszyłem w stronę przestanku autobusowego. Było ciemno, poza tym to miejsce nie wyglądało na dość przyjazne. Śmiałem się jak opętany i idąc z dziewczyną na rękach dotarłem do wyjścia z parku.
- Wybacz, ale musisz pożegnać się z panem trawnikiem. - odparłem udając skruchę aby po chwili wybuchnąć śmiechem.

Usłyszałam kroki i co dziwne Drew przestał się śmiać. Już miałam się odwrócić, ale nie zdążyłam, bo wziął mnie na ręce, przerzucając mnie sobie przez ramię i wychodząc z parku.
- Nieeee! Trawniczku! - Zawołałam zrozpaczona, wyciągając do niego ręce. - Jak mogłeś mnie mu zabrać? - Zaczęłam bić go po plecach, choć nie miałam już siły.

Zaśmiałem się czując jak bije mnie po plecach.
- Oj Evelyn nie płacz.. Jutro możesz tu wrócić. Ale teraz z racji tego, że jesteś tu nielegalnie a to ja zaprosiłem cię na spacer muszę cię odstawić do domu całą i zdrową. - zaśmiałem się. Kiedy znaleźliśmy się na przestanku postawiłem dziewczynę na ziemi i sprawdziłem godzinę. 23:12. Przejechałem wzrokiem po tablicy informacyjnej i jak się okazało ostatni autobus już odjechał. Wykręciłem numer na taksówkę i odczekałem aż ktoś odbierze. - Chciałem zamówić taksówkę.. [...] - zakończyłem rozmowę patrząc na Ev. - Musimy chwile poczekać. - dodałem uśmiechając się.

- Wiesz... Tak sobie pomyślałam... - rzekłam, w ogóle go nie słuchając. Usłyszałam tylko to, że jestem tu nielegalnie. Reszta była zbędna. Przynajmniej tak mi się wydawało. - Nie... W sumie głupi pomysł. - Usiadłam na ławkę, ale okazało się, że nie miało to sensu, bo takskówka przyjechała. Wsiedliśmy do niej i podaliśmy adres. Na taksówkach się akurat znałam, więc nie było problemu.