Schronisko

Dotarliśmy pod schronisko i natychmiast wyskoczyłam z samochodu, biegnąc do bramy. Spojrzałam na Drewa, który jeszcze nawet nie ruszył dupy, więc ponagliłam go ruchem ręki. Byłam wniebowzięta. Zawsze chciałam mieć kota i teraz nareszcie miałam taką możliwość. Zapiszczałam z radości, podskakując i biegnąc z powrotem do samochodu. Złapałam Drewa za rękę, kiedy ten zamykał drzwiczki i pociągnęłam go za sobą.
- Szybko! On na nas czeka!

- Dziewczyno spokojnie przecież prawie nikogo tu nie ma. - odparłem śmiejąc się lekko z jej zachowania. - Zdążysz wybrać tego kota. - dodałem. - Ej ale masz go trzymać żeby nie porysował mi moich skórzanych siedzeń w samochodzie. W końcu jest nowy. - rzekłem z powagą aby po chwili wybuchnąć śmiechem. Ruszyliśmy do bramy. Przechodząc przez próg doszliśmy do okienka przy którym siedziała jakaś kobieta.

- Ale on nie chce dłużej być bez rodziny! - jęknęłam i ucieszyłam się jak dziecko, gdy ruszyliśmy. - A o siedzenia nie masz się co martwić. Będę go trzymała. - Pogilgotałam go po brzuchu, śmiejąc się.
Doszliśmy do okienka, za którym siedziała jakaś kobieta i oznajmiliśmy jej o chęci przygarnięcia r u d e g o kota. Przyznała, że akurat mają jednego, więc zaprowadziła nas do innego pomieszczenia, gdzie przebywał.
Siedział skulony na kocu i zapewne spał wcześniej, bo gdy weszliśmy do środka, otworzył zaspane oczy.
- Bierzemy go! Drew, podpisz papiery! - Podbiegłam do kota, przycupnęłam obok i zaczęłam go głaskać. Nie bał się, co było dobrym znakiem. Zamruczał cicho i uniósł ogon.

Zaśmiałem się z dziewczyny stojąc obok kobiety, która dziwnie na mnie patrzyła.
- Evelyn jesteś pewna? - zapytałem a kiedy dziewczyna nie odpowiedziała uznałem to za potwierdzenie. - Ale zaraz dlaczego to ja mam podpisać papiery? Dobra nie odpowiadaj już wiem. Bierz go. - dodałem i ruszyłem za kobietą. - Gdzie podpisać? - zapytałem kiedy dała mi kilka kartek. Podpisałem w odpowiednim miejscu i oddałem je jej jedna biorąc dla siebie jako potwierdzenie, że to mój kot - mój ale tylko na papierze, tak to był Evelyn.

Wzięłam kota na ręce i spytałam o jego imię, a gdy odpowiedziano mi, że nie ma imienia, jeszcze bardziej się ucieszyłam. Słodko spał mi w rękach, kiedy wracaliśmy do samochodu.
- To jakie imię proponujesz? - Spojrzałam na mojego towarzysza, uśmiechając się szeroko. - I dziękuję. Za to, że podpisałeś - dodałam, przypominając sobie jego przysługę.

- Sama wybierz imię. - rzekłem wyciągając kluczyki z kieszeni spodni. - Żaden problem. - dodałem. - To tylko papiery. A właśnie i masz potwierdzenie, że to już twój kot. - wręczyłem jej kartkę z lekkim uśmiechem. Kiedy doszliśmy do samochodu otworzyłem drzwi czekając aż wsiądzie i ruszyłem. - Gdzie teraz? - zapytałem.

- Ten Garfield jest całkiem spoko, ale chyba nazwę go Whisky. - Zaśmiałam się, biorąc papier i wsiadając do samochodu. - Do domu poproszę. Jestem padnięta. - Zapięłam pas i przytuliłam do siebie zwierzaka, który ziewnął i zamknął oczy zadowolony z moich pieszczot.

Zaśmiałem się patrząc na Evelyn i jej zwierzaka, którego nazwała Whisky.
- Czemu akurat Whisky? - zapytałem patrząc na nią. - A nie chcesz mu nic kupić? Żadnego żarcia ani nic? Wiesz, że przecież w domu nie znajdziesz nic co się nada. - dodałem wyjeżdżając z parkingu i włączając się w ruch.